Działalność edukacyjną rozpoczęliśmy w 2007 roku i prowadzimy ją nieprzerwanie do dzisiaj.
Szkoła została stworzona przez polskich certyfikowanych i dyplomowanych terapeutów manualnych dla polskich studentów fizjoterapii oraz fizjoterapeutów.
Jej program powstał w oparciu o własne doświadczenia praktykujących od wielu lat fizjoterapeutów specjalizujących się w medycynie i terapii manualnej (z kompetencjami potwierdzonymi polskimi i zagranicznymi certyfikatami i dyplomami).
Nauczycielami są wyłącznie praktycy z doświadczeniem w nauczaniu (wykładowcy polskich uczelni państwowych i prywatnych oraz asystenci na prowadzonych w Polsce i za granicą kursach i szkoleniach z terapii manualnej).
Poza klasycznymi formami nauczania (wykład, prezentacja, pokaz) nauka odbywa się poprzez obserwację pracy doświadczonego terapeuty. Konsekwentnie skupiamy się na praktycznym, skutecznym oraz bezpiecznym aspekcie pracy z pacjentami.
Nadrzędnym celem Szkoły jest przekazanie wiedzy oraz nauczenie umiejętności niezbędnych dla prawidłowej oceny (diagnozowania), a następnie leczenia pacjentów z różnymi zaburzeniami czynnościowymi przede wszystkim narządu ruchu.
Najczęstszymi dysfunkcjami, z którymi spotykamy się w praktyce klinicznej są ból, ograniczenie ruchomości oraz tzw. nadruchomość czy niestabilność. Odrębną grupę stanowią pacjenci trafiający do terapeuty z powodu innych zaburzeń czynnościowych, do których można zaliczyć m.in. zawroty i bóle głowy czy szumy uszne, problemy trzewne (żołądkowo-jelitowe) oraz problemy neurologiczne, w szczególności zaburzenia czucia (parestezje) i dysfunkcje wegetatywne.
Część z tych zaburzeń ma pochodzenie pourazowe lub przeciążeniowe, inne wydają się nie mieć uchwytnej przyczyny. Omawiamy specyfikę zarówno stanów ostrych, jak i przewlekłych i dostosowujemy do nich odpowiednie techniki lecznicze.
W trakcie kursu przedstawiamy zasady postępowania w tych sytuacjach oraz sposoby rozwiązywania problemów z wykorzystaniem technik manualnych pochodzących z różnych metod i koncepcji terapii manualnej, osteopatii oraz chiropraktyki.
Wydaje się, że to właśnie „eklektyczny” charakter szkolenia stanowi o jego wartości. Nie jest to kurs jednej metody czy koncepcji – „jedynej słusznej drogi”, bo taka po prostu nie istnieje. Ponadto każdy z nauczycieli reprezentuje inne podejście do diagnozowania i leczenia, które jest konsekwencją ukończonych przez niego szkoleń oraz doświadczenia wyniesionego z pracy z pacjentami.
Każdy z nauczycieli ma też własne doświadczenia w pracy ze studentami i własny sposób nauczania.
Pomimo stałego programu ramowego szkolenia od 2008 roku jest ono w sposób ciągły modyfikowane – niektóre treści są z niego usuwane, inne dodawane wraz ze zdobywaniem wiedzy i umiejętności przez prowadzących.
Ucząc sami się uczymy.